Afwijzen

Ik ben hier op aarde om van mezelf te leren houden (eigenliefde).

Ik ben hier nu op aarde om een goede relatie met mezelf op te bouwen.

Dat geldt niet alleen voor mij maar voor alle zielen die hier nu op aarde zijn.

 

Het “aardse leven” laat mij eerst ervaren hoe het is om mezelf niet te zijn door:

* onzekerheid te verbergen

* niet te geloven in mezelf

* niet durven te vertrouwen op mijn gevoel

* te twijfelen aan mezelf

* ongevoeliger te zijn dan ik in werkelijkheid ben

* te doen alsof

* gevoelens te onderdrukken

* mezelf weg te cijferen

* mezelf minder waard te vinden dan de ander

* niet in contact te zijn met mezelf

* niet creatief te zijn (faalangst)

* zekerheid belangrijker te vinden dan voldoening

* “hebzucht” te verkiezen boven tevredenheid

* afhankelijk te zijn van de mening van anderen

Deze minder goede “kwaliteiten” wilde ik eerst niet zien. Met de minder goede “kwaliteiten” wilde ik niet geconfronteerd worden. Later besefte ik dat angst de boosdoener was. Ik trok dus onbewust een grote muur op en verschool mijn werkelijke ik achter een groot masker. Wat ik in feite deed was een deel van mezelf afwijzen. Delen van jezelf afwijzen is niet liefdevol.

Conclusie:

Hoe meer je afwijst hoe minder (eigen)liefde er is. Gebrek aan liefde wordt gespiegeld door leegte in je en om je heen. De aandacht en liefde die we dan nodig hebben wordt gezocht bij onze naasten en in de buitenwereld, echter we vinden het niet of slechts tijdelijk. De leegte (lees de afwijzingen in de vorm van angsten en blokkades) die geheeld moet worden zit in je. Als je de leegte van binnenuit kunt helen, zullen de leegte en onvrede aan de buitenkant ook verdwijnen.

Hoe meer je afwijst van jezelf des te meer blokkeert de levensenergie in je. Dit heeft zijn weerslag op lichaam en geest. Geblokkeerde levensenergie snijdt je af van je ware ik. Je verliest het contact met de bron, je verliest het contact met je ware gevoelens. Actie zal achterwegen blijven, passiviteit zal overheersen. In de tweede alinea staan “kwaliteiten” die allemaal te maken hebben met gevoel. Het woord “gevoelens”op zich zegt al heel veel. Gevoelens willen gevoeld worden. Al deze onderdrukkingen (genoemd in de 2e alinea) komen voort uit angst. Omdat het zo vanzelfsprekend wordt vanuit onze onbewuste angsten te leven is de tegenhanger van angst -> eigenliefde ver te zoeken.

De oplossing lijkt heel simpel, maar blijkt in de praktijk oooo zo moeilijk. De oplossing is al deze afwijzingen (angsten) weer te toe te laten door acceptatie en confrontatie. Door vergevingsgezindheid toe te passen naar jezelf toe en de afgewezen “kwaliteiten” met liefde te omarmen, heel je 90 procent van het “verlies in eigenliefde” in je.

Let op! Er is een grote maar…

Deze vergevingsgezindheid en acceptatie moet wel met de juiste intentie gebeuren. Het moet geen actie vanuit je Hoofd (ego) zijn maar een actie vanuit je Hart.

 

Hoe weet je nu welke “kwaliteiten” je onderdrukt hebt?

Dit wordt jouw zoektocht naar jezelf. Als je het niet weet laat je dan spiegelen door het leven zelf. Alle “kwaliteiten”, positief of negatief, die je in een ander afwijst of bewonderd kunnen “kwaliteiten” zijn die je naar jezelf toe nog moet stimuleren, accepteren of nog met liefde moet helen en integreren.

Het spiegelen werkt als volgt: Als jij uit je dak kunt gaan als het gaat om b.v. rechtvaardigheid, dan is rechtvaardigheid een kwaliteit die je zelf ook nog niet onder de knie hebt. Ik wil daarmee zeggen dat je naar jezelf toe nog te vaak niet eerlijk bent. Je doet je zelf nog te vaak onrecht aan door b.v. dingen te doen die je eigenlijk niet leuk vindt. Je eigen gevoelens niet ondersteunen is jezelf onrechtvaardig behandelen. Als het leven je een “kwaliteit” spiegelt dan moet je dat altijd op jezelf betrekken. Ik bedoel met het spiegelen hier niet te zeggen dat jij onrechtvaardig omgaat met de buitenwereld.

Durf te spiegelen en je vind je zelf terug. Ik wens je wederom veel plezier in dit stukje zelfonderzoek.

*************************************************
TOEKOMST

De mooiste toekomst zal altijd afhangen van de noodzaak het verleden te accepteren, ook al was het niet leuk. Laat het los.

Je zult niet vooruit kunnen in je leven zolang:

Je je blijft verzetten tegen iets wat werkelijkheid is/was en deze werkelijkheid niet kunt/kon veranderen.

Je zult niet vooruit kunnen als alles wat je hart pijn doet niet overwonnen en niet verwerkt is.

Pas als je ophoudt met je te verzetten tegen wat is/was, pas als je jezelf de pijn kunt vergeven die je ooit onbewust hebt toegelaten, pas als je aanvaardt wat niet leuk is/was, pas als je dit als een ervaring ziet, dan pas kun je volledig openstaan voor iets nieuws en vanuit vrijheid JEZELF ZIJN.

De spiegels (relaties) in het leven hoeven dan niet meer pijnlijk te zijn, want er is niets meer wat her-innerd hoeft te worden, alles is overwonnen en verwerkt, alles is in evenwicht, een tegenpool is niet meer nodig.

Jij bepaalt in grote lijnen en niemand anders, door de mate waarin je in staat bent te overwinnen en te verwerken, of je toekomst wel of niet pijnlijk zal zijn. Het leven is als een echo, wat je erin stopt krijgt je terug.

De keuze is aan jou.

Door zelf in evenwicht te zijn doen we andere geen pijn en de andere ons niet.