Spiegelen:

Spiegelen is, door iets of iemand, geconfronteerd worden met het gelijke dat ook in jou aanwezig is. Het “mooie” van spiegelen is dat de persoon die gespiegeld wordt, zelf niet in de gaten heeft dat de irritatie, kwetsbaarheid of boosheid die de “spiegel” oproept, te maken heeft met zwakheden of eigenaardigheden die men zelf ook nog moet overwinnen.

Bewust worden van oude instellingen die je leven beperken.

 Een mens kan pas tot verandering komen als hij ontevreden is of een probleem ziet bij zichzelf en er van af wil. De intentie van iets willen of niet willen is heel belangrijk. De intentie moet komen vanuit je hart en niet vanuit je hoofd (ego). Een verandering willen vanuit je ego kost heel veel energie en doemt altijd tot mislukken en is nooit permanent.

 

Stoppen met roken is hierbij een goed voorbeeld. Wil je echt stoppen met roken?? Of is dit alleen maar een sociaal gewenst beeld dat in feite tegen je werkelijke behoeften in gaat?

 Als je tevreden bent en geen problemen ziet of kent is er namelijk de drive of intentie niet om iets te willen veranderen. Vergeet hierbij niet dat …leegte en niet goed kunnen voelen wat je wilt wel boodschappen zijn om je zelf eens goed onder de loep te zetten.

Het is daarom ook zo moeilijk om iemand anders te veranderen. Vaak wil die ander niet veranderen omdat hij tevreden en geen probleem heeft. Het is vaak die ene die iets niet accepteert of zich ergens aan stoort. Het is vaak die ene die het gedrag van de ander afwijst. Het is vaak die ene zelf, die een probleem heeft maar het zelf nog niet ziet.

Het is dan ook gemakkelijk om het probleem aan die ander toe te kennen want dan hoef je zelf niets te doen. De algemene tendens is dan ook: als die ander zich verandert dan ben ik gelukkig en tevreden. Deze collectieve gedachte zit in ons onderste bewustzijn en zo wordt de behoefte om die ander te veranderen een onbewuste claim.

 Wie heeft er nu een probleem die ene of die andere?

Ieder mens reageert op het leven vanuit zijn eigen instelling en neemt waar vanuit zijn eigen ervaringen en aangeleerde waarden en normen. Voor hem/haar is deze manier van waarnemen de waarheid. Zo heeft iedereen een andere instelling en dus een andere waarheid.

Daar waar de instelling niet overeen stemt tussen twee partijen is dus een onbalans. De vraag is wie is uit balans en wie heeft hier een les nodig?

Degene die toegeeft aan een emotie van boosheid, geïrriteerdheid of kwetsbaarheid is hier zelf het lijdend voorwerp. Hij/zij die het “lijdend voorwerp” is zal eerst inzicht moeten krijgen in de eigen niet ontwikkelde kwaliteiten om vervolgens deze alsnog te accepteren zodat je in je reacties niet steeds weer in herhaling valt.

 Men zal zich moeten afvragen waarom we reageren zoals we reageren. Vaak is onze eerste reactie een “beschermingsreactie” om onze eigen onderdrukking of niet ontwikkelde kwaliteit te rechtvaardigen.

 Het heeft allemaal te maken of je het leven kunt accepteren zoals het je pad kruist.

M.a.w. of je het leven durft te voelen zoals het werkelijk is. Het leven is nu eenmaal gevoelig en kwetsbaar. Het is onrealistisch als je dit afwijst. We zetten dan niet terecht een roze bril op.

Als je jezelf niet volledig durft open te stellen voor het leven, zal vreugde, blijdschap, inspiratie en passie ook niet op je pad komen. Je persoonlijk potentieel zal zich dan ook niet ontwikkelen. Het zaadje is er wel, het moet alleen nog de juiste geestelijke en lichamelijk voeding krijgen.

 Als jij een zodanige ‘angsthaast’ bent, oppervlakkig leeft, aan de zijkant van het leven, altijd kiest voor zekerheid en veiligheid, nooit eens een risico durft te nemen dan weet je nu ook waarom er zoveel “leegte” is in jouw leven. Dan weet je nu ook wat de reden is waarom jij niet goed voelt wat je wilt. Je durft niet vanuit je kern te leven (liefde). Je leeft vanuit je angsten. Je angsten overheersen en bepalen hoe jij leeft. Kom terug in je eigen kracht en bepaal vanuit vrijheid (zonder spanning en angst) je leven.

Weet je wel dat angst in het moment niet kan bestaan?! Angst wordt gecreëerd in de geest op een moment dat je niet in het Nu leeft. Lees maar eens het boek van Eckhart Tolle “De kracht van het Nu” Er zijn ook dvd’s te verkrijgen waarop Eckart dit heel mooi uitlegt. Nu even terug naar het verhaal van ‘vreugde en blijdschap’, anders dwalen we af.

 Wat je zou kunnen veranderen is dat je niet alleen de leuke dingen accepteert en durft te voelen maar je ook met de minder leuke emoties durft te confronteren (verdriet, pijn, angsten, onzekerheid, falen, niet perfect zijn). Leer jezelf opnieuw te durven voelen en plezier en blijdschap komt terug in je leven. Leven vanuit angst heeft je ten slotte niet echt voldoening gebracht toch?

 Zolang je alleen kiest voor het ene (de fijne kant van het leven) blijft het andere (de kwetsbare kant van het leven) op je pad komen. Je zult de tegenstellingen in het leven moeten kunnen accepteren. Het leven is helaas niet alleen rozengeur en maneschijn. Het is deze onjuiste verwachting die ons steeds weer teleurstelt en kwetsbaar maakt. Als de werkelijkheid niet meer strookt met onze richtlijnen (welke vaker een beperking zijn dan een verrijking) dan zijn we kwetsbaar of hebben we een probleem. Het is net hier dat wij onze kaders moeten bijstellen. Oude overtuigingen en normen mogen we hier los laten, ze passen niet bij de realiteit van het leven en ook niet bij het zich ontwikkelende bewustzijn.

Een verwachting stelt bijna altijd teleur. Dat komt omdat je bij een bepaalde situatie een gewenste uitkomst plakt die dan in werkelijkheid heel anders uitpakt. Ook hier probeer je onbewust de kwetsbare kant van het leven uit te sluiten. Een goed voorbeeld is een toekomstige partner inkaderen als de ideale man. Zeg nou eerlijk, hoe kwetsbaar ben je als hij in werkelijkheid niet voldoet aan jouw richtlijnen. Als jij je kwetsbaar durft op te stellen kun je ook blijdschap en plezier ervaren met een niet zo’n perfecte man. Als je niet begrijpt waarom je passief blijft bij bepaalde situaties of afwijzend reageert, kun je ze ook niet veranderen. Jij zelf bent de beperkende factor die zichzelf in een keurslijf van richtlijnen plaatst en tegen het volledige leven is .

 Al eens gehoord van levensangst? Levensangst heeft te maken met het afschermen/afwijzen van gevoelens die in jouw ogen kwetsend aanvoelen. Je wilt door afwijzing het “veilig voelen” afdwingen en het kwetsbaar zijn ontlopen. Het volledige leven, onbewust, gedeeltelijk afwijzen. Deze afsplitsing/afgescheidenheid wijst op een afgescheidenheid van jezelf. Wil je een zijn met de bron van het leven, dan zul je het volledige leven “moeten” kunnen accepteren.

 Deze angsten kunnen o.a. zijn:

* Angst om je kwetsbaar op te stellen.

* Angst om iemand te verliezen.

* Angst voor de dood.

* Angst om niet geaccepteerd te worden.

* Angst om niet perfect te zijn.

* Angst om geen respect te krijgen.

* Angst om niet gewaardeerd te worden.

* Niet in je zelf geloven.

Het zijn net deze niet ontwikkelde kwaliteiten waarvoor we hier op aarde zijn.

 We dwingen nog te vaak respect, waardering, acceptatie, vertrouwen en liefde bij de ander af. We verwachten van een ander dat wat we naar ons zelf toe nog moeten ontwikkelen.

Hoe zit het met jouw eigenliefde? Hoe zit het met jouw eigenrespect, met jouw eigenwaarde? Hoe vaak vinden we ons zelf onbelangrijk en geven we toe aan de behoefte van anderen?

Hoe vaak cijfer je jezelf weg uit angst niet geaccepteerd of gewaardeerd te worden? Hoe vaak zeg je ja als je nee bedoelt? Een goede relatie met jezelf, werk daar eerst aan.

Als je eerlijk en rechtvaardig naar jezelf bent, durft te zijn wie je werkelijk bent en durft te zeggen wat je voelt dan zul je ook steeds minder gespiegeld worden door die ANDER. Je relaties zullen evenwichtiger worden. Als je jezelf niet in de maling neemt, neemt het leven je ook niet in de maling. Het leven is net als een echo. Dat wat je roept of dat wat je erin stopt krijg je terug. Roep je “shit” dan krijg je shit terug.

 Spiegel je aan het leven, zo krijg je inzicht in de “kwaliteiten” die nog aandacht nodig hebben.

Soms zijn we blind en zeggen we ” ik, ik ben altijd respectvol naar anderen hoe kan het dan dat ik zo respectloos behandeld wordt??” Wellicht omdat je respectloos met je zelf omgaat. Kom voor je zelf op, kruip uit die slachtofferrol. Geen zin om te vrijen, zeg dan NEE. Geen zin om te shoppen met vriendinnen, zeg dan nee.

Het is niet belangrijk wat je doet maar waarom je iets doet. Doe iets met de juiste intentie of doe iets met de juiste intentie niet. Jouw behoefte om iets niet te doen is net zo belangrijk als het verzoek van de ander te belonen.

Jezelf belangrijk genoeg vinden om nee te durven zeggen dat is eigenliefde en is beslist niet egoïstisch in de definitie zoals de massa het bedoelt. Egoïstisch betekent jezelf centraal zetten, jezelf belangrijk vinden. Vanuit het nieuwe bewustzijn is dat precies wat we opnieuw moeten leren. Egoïstisch is hetzelfde als eigenliefde en daar is niets mis mee.

 We hebben als ziel besloten om te incarneren hier op aarde. De derde dimensie met al zijn tegenstellingen blijven we tegenkomen totdat we inzien dat geluk niet bestaat zonder ongeluk.

Dat vrede niet bestaat zonder oorlog. Gezond zijn niet bestaat als er geen ziekte heerst. Zolang er afwijzing is in een bepaalde houding of openstaan voor het volledige leven zal het gevreesde altijd onze weg kruisen. Karma noemen we het ook wel. Zo lang de les niet geleerd is blijft het op je pad komen. Bij volledige acceptatie is er harmonie. Angst is het tegenovergestelde van liefde. We krijgen hier op aarde de kans om al onze angsten te overwinnen. Confrontatie is de enige manier. Kwetsbaar op stellen dus. We mogen opnieuw leren lief te zijn tegen onszelf.

 Bewust worden heeft ook te maken met of je de “instelling” van de ander kunt accepteren? Weet je wel hoe moeilijk het is om je eigen instellingen/patronen te veranderen? Je hebt beslist wel eens geprobeerd je voedingspatroon te veranderen? Of je huis wat vaker te poetsen? Ook hier heb je bij jezelf de juiste intentie nodig. Veranderen is pas mogelijk als je het echt wil. Als het een keuze is van je hart kost het je ook geen moeite.

 Onderzoek het waarom als je de behoefte hebt om de ander te veranderen, onderzoek het waarom als je iemands gedrag afwijst.

Het heeft altijd te maken met niet ontwikkelde “kwaliteiten” of onderdrukte gevoelens van de gene die de ander “veroordeelt’’. Die ander wordt een “spiegel” voor die ene. Het is de moeilijkste en enige manier om zonder therapeutische hulp inzicht in jezelf te krijgen.

De spiegel van het leven functioneert hetzelfde als de spiegel waar we iedere morgen in kijken voordat we aan onze dag beginnen. 100 % betrouwbaar. Met de badkamerspiegel ben ik het vaak niet eens met wat ik zie. Helaas heeft de badkamerspiegel geen probleem.

Lieve mensen, het leven zelf is spiritualiteit, je bent wat je denkt en als dat een verkeerde instelling is zal het leven jou dat spiegelen. De werkelijkheid afwijzen/niet accepteren is altijd een verkeerde instelling. Laat oude waarden en instellingen los of laat verzet tot het verleden horen. Stroom met het leven mee, maak het jezelf niet zo moeilijk.

Die vorige zin schrijf ik gemakkelijk neer, maar ik weet hoe moeilijk het is.

Je zelf transformeren, daar is inzicht, begrip, moed en geduld voor nodig. Alles heeft een natuurlijk proces. Laat het een wens van je hart zijn, wees niet te streng en lach met humor om je eigen(n)aardigheden. Blijf vooral aan jezelf werken. Jezelf en anderen vergeven in dat wat je onbewust of bewust verkeerd gedaan hebt, is de mooiste heling die jezelf en anderen kunt geven.

 

Eigen ervaring:

 Ik zelf heb me jaren afgevraagd waarom ik zo passief was en bleef. Ik wilde meer actie maar ik kreeg het zelf niet voor elkaar. Ik had altijd de inzet van anderen nodig. Iets wat mij onbekend en niet vertrouwd leek wees ik af. Angst voor het onbekende? JA. Geen zelfvertrouwen? JA. Ik wenste dan ook altijd partners of vrienden die actiever waren dan ik. Onbewust wenste ik dus dat iemand mijn “gaten” (niet ontwikkelde kwaliteiten) op vulde. Later wist ik ook dat ik daardoor mijn probleem niet echt oploste. Ik liftte altijd op de kracht en actie van anderen mee en als die wegvielen tja dan was ik terug bij af. Als ik dan alleen was kwam ik weer niet tot actie.

Ik was iedere keer weer verwonderd welke kracht in mij dit tegen hield. Intuïtief wist ik dat er een foute instelling in mijn onderbewustzijn zat. Een instelling, een beschermingsmechanisme dat heel braaf iets is blijven doen omdat ik dat zelf ooit in mijn jonge leven gecreëerd heb om me veilig te voelen. Deze foute instelling bleek een beperking te zijn voor mijn toekomst. Ik baalde daar mooi van. Ik zal je vertellen hoe ik een manier heb gevonden om deze instellingen op te sporen en te veranderen.

 Ik heb het geluk dat ik gevoelig ben voor energie. Als ik mezelf een licht heling geef voel ik op bepaalde plekken in mijn lichaam krampachtige bewegingen. Het is dan alsof daar een grote grijper zit die iets afschermt. Het voelt dan aan alsof bij dat plekje geen licht, heling mag komen. Natuurlijk een lichaamsreactie van angst voor het onbekende, het levenslicht. Ik reageer ook op bepaalde woorden en klanken. Alles heeft een frequentie van trillingen en is dus energie. Het zijn woorden die ik zelf denk of hard op zeg, teksten van liedjes die ik hoor, of teksten van geleide meditatie waar ik op reageer op momenten dat ik in contact ben met mezelf (innerlijk gesprek).

 Het lichaamsbewustzijn, ook dat van jou, slaat alle levenssituaties en ervaringen op en is dus daarom in staat te reageren op bepaalde trillingen die te maken hebben met oude kwetsbaarheden of angsten.Het lichaamsbewustzijn slaat alles op, herinnert zich echt alles. Omdat alles in het heelal energie is en dus ook een bewustzijn heeft kun je, als jij je daarvoor openstelt, mee communiceren. Je kunt met je aandacht gaan naar dat zere bewuste plekje en vragen of het je wil vertellen wat je ooit niet heb willen voelen, zien of horen. De antwoorden kunnen op verschillende manieren aan jou verschijnen. Dat kan direct b.v. in de vorm van een beeld, een woord of een gevoel dat op dat moment aan jouw innerlijke oog verschijnt. Jij weet dat beeld te herleiden naar een bepaalde situatie in je leven.

 Ik zal je een voorbeeld geven zoals ik het heb mogen ervaren. Het beeld van een rolstoel kon, in mijn geval, alleen maar verwijzen naar het ziektebeeld van mijn vader. Het was de enige keer dat ik in mijn leven met een rolstoel te maken had. De rest valt vanzelf op zijn plaatst en je weet wat je nog moet verwerken en accepteren. De andere keer kreeg ik een woord te zien voor mijn derde oog. Het woord “sorry”. Ik wist dat dat het onderwerp was in een mailing met een vriend van mij dus wist ik ook om welke situatie het ging.

Het kan ook zijn dat je een beeld van een persoon in een keer ziet opduiken, ook dan weet je wel naar welke situatie het zere plekje wijst. Het antwoord kan ook indirect gegeven worden een dag later of een week later . Je leest dan “toevallig” iets in een tijdschrift of je krijgt “toevallig” een boek in handen of je komt een persoon tegen die jou toevallig verder helpt.

 Het ontvangen van antwoorden gaat niet van een leien dakje. Als jouw geest druk is en er komen te veel gedachten, dan is er geen open plek om de antwoorden te ontvangen. Het is een kwestie van concentreren op de plek en luisteren of wachten tot dat een boodschap komt. Als je in gesprek bent met een vriendin dan luister je ook geconcentreerd en ben je niet met de film van gisteren bezig of de was die je morgen nog moet strijken. Je kunt het beste s’morgens vroeg voor dat je op staat dit gesprek met je lichaamsbewustzijn aangaan. Je geest is dan nog vrij rustig en er is dan de meeste kans om boodschappen te ontvangen.

Als je al meer ervaring hebt met mediteren en in de kracht van het Nu te zijn, lukt dat ook gemakkelijk overdag. Je kunt ook voor het slapen gaan vragen om een droom waarin het antwoord zichtbaar wordt. Vrouwen in een droom weerspiegelen altijd iets daar waar jij nog zwak in bent. Let op je gevoel in die droom en of je in kleuren droomt. Je een beetje verdiepen in dromen is wel een aanrader.

 De communicatie met het lichaamsbewustzijn heeft mij het volgende opgeleverd: het zere plekje heeft mij verwezen naar verschillende gevoelige situaties uit het verleden waarbij ik mijn gevoelens niet heb durven uiten. Eigenlijk was het veilig om niet te experimenteren, niet te voelen en dus vooral passief te blijven. Deze gedachte is een overtuiging geworden die in mijn onderbewustzijn een eigen leven is gaan leiden. Ik weet in ieder geval waar het vandaan komt.

Ik weet nu dat het beschermingsmechanisme nog steeds denkt dat het veilig is voor mij om niet te voelen en schermt nog steeds gevoeligheden af. Nu ik 45 ben weet ik wel beter. Ik heb het beschermingsmechanisme (welke in feite een subpersoonlijkheid van mij is) een andere doelstelling gegeven en het bedankt dat het al die jaren voor mij is blijven “zorgen ”. De nieuwe doelstelling is precies het tegenovergestelde. Ik heb het opdracht gegeven te stoppen met afschermen wanneer het gevoelig wordt. Gevoelige situaties nu juist te stimuleren en onbekende situaties juist te omarmen. Door tegenovergestelde opdrachten te geven voorkom ik dat oude instellingen automatisch (onbewust) blijven draaien.

 Je kunt in een status van diep innerlijk contact (alfa niveau of diep meditatie niveau ) oude instellingen herprogrammeren.

 Ik was uiteraard benieuwd of “de grijper” nog verkrampingen in mijn lichaam zou geven als ik met alomvattende universele licht werk. Geen verkrampingen meer. Ik was heel blij, want ik heb een foute instelling kunnen transformeren. Voor mij is het nu heel simpel, ik geef alle instellingen die mij belemmeren nu andere opdrachten. Wel eerst communiceren en oude onderdrukkingen nog accepteren en bewustmaken. Accepteer je gevoeligheden (angsten) en erken ze als een deel van jou. Hoe meer je erkent hoe heler je wordt, hoe completer je wordt. Je kunt dan eindelijk jezelf zijn zonder angst. Ik heb heel wat afwijzingen en onderdrukkingen van mezelf ontdekt en dan ben je er nog niet.

De werkelijkheid erkennen en niet meer afwijzen is het allermoeilijkste wat er is.

De zoektocht naar mezelf is een passie geworden. Ik heb veel therapieën uit nieuwsgierigheid uitgeprobeerd. Je zult de ervaring nodig hebben om te durven geloven. Onwetendheid leidt tot angst en daar willen we van af toch? Voor mij is het zelfonderzoek een hobby geworden. Ik wil graag mijn kennis delen met lotgenoten en een bron van inspiratie zijn voor anderen. Ik zal terug komen in mijn eigen kracht. Voor mij houdt dat in: leven zonder angst en beperkingen. Ik werk er met veel plezier aan. Ik ben er nog niet maar ik zit wel op de goede weg. Geduld is een schone deugd, een deugd die me niet altijd ten gunste valt. Lieve mensen ontmoet jezelf. Ontleed het woord ontmoeten maar eens. Ont-moeten is ontdoe je van het moeten, het leeft een stuk gemakkelijker en het geeft je innerlijke rust.

 Ont-dekken is ook een mooi woord om te ontleden. Ontdoe je van de de(k)ken, de sluier die heeft gezorgd voor afgescheidenheid.

 

Belangrijke richtlijnen om in balans te blijven.

 -Als je volledig durft te vertrouwen op het leven zoals het op je pad komt,

-wetende dat die situatie jou “het meest gunstigste biedt” (ook al lijkt dat niet zo),

-je verstand niet oordeelt of “iets een zegen of een vloek is”,

-geen verzet biedt tegen “wat is”,

-volledig accepteert “wat is” of

-aanvaardt “wat niet is”,

-jezelf (jouw gevoelens) even belangrijk vindt dan die ander (een relatie wil niet zeggen dat je je wegcijfert voor die ander),

-de negatieve “kwaliteiten” van het leven durft te voelen. (niet ontvluchten)

Dan blijf je lichamelijk en geestelijk in balans.

Spanning en onrust die tot ziekte leiden heb je immers, door het voorafgaande toe te passen, vermeden.

 

Als je het ergens niet mee eens bent! Dan heb je twee keuzen.

Je kunt zelf de situatie veranderen (b.v. een slechte relatie met je baas, dan kun je kiezen voor een andere baan), dan los je het probleem op.

Of je bent machteloos en je kunt de situatie niet veranderen (een zieke moeder), dan pas je bovenstaande richtlijnen toe zodat je gewaarborgd blijft van spanning en onrust.

Overgave is hier de meest wijze methode.

Schakel je geest (ego) uit want die vindt spanning fijn. Het ego houdt zich in stand door zich te voeden met negatieve energie.

 

Onderstaand verhaaltje maakt wellicht een en ander duidelijk.

 Geluk en pech van een dorpeling

 Het enige probleem met verdriet, vertwijfeling, woede, wanhoop, angst en lijden is dat je ervan verlost wilt worden. Dat is de enige wat je in de weg staat. Je zult ermee moeten leven. Je kunt daar niet aan ontkomen. Ze zijn de gegeven situatie waarin het leven tot een eenheid moet groeien. Ze zijn de uitdagingen van het leven. Accepteer ze. Ze zijn verhulde zegeningen.

 Er is een beroemd taoïstisch verhaal…….. Een man bezat een prachtig paard. Het was zo´n uitzonderlijk paard dat zelfs koningen de man hadden gevraagd het hun te verkopen -- het kon niet schelen voor hoeveel - maar hij had geweigerd. Maar op een ochtend ontdekte hij dat zijn paard gestolen was. Alle inwoners van het dorp kwamen hem hun medeleven betuigen en zeiden: “Wat een pech! Je had er een fortuin voor kunnen krijgen want ze hebben je heel veel geboden. Jij was stijfkoppig en dom. Nu is het paard gestolen”.

 Maar de oude man zei lachend: “Praat niet zo´n onzin! Stel gewoon vast dat het paard niet op stal staat. We zullen zien wat de toekomst brengt”. En wat gebeurde? Na twee weken kwam het paard terug. Het was niet alleen, het bracht nog een dozijn wilde paarden mee uit het woud. Het hele dorp stroomde samen en de mensen zeiden: “De oude man had gelijk! Zijn paard is terug en het heeft nog twaalf prachtige paarden meegebracht. Nu kan hij zoveel geld beuren als hij wil”. Ze gingen naar de oude man en zeiden: “Het spijt ons. Wij konden niet in de toekomst kijken en weten wat God beschikt maar u kunt dat wel. U begreep er wel iets van, u ziet een glimp van de toekomst”.

De oude man zei: “Kletskoek! Stel gewoon vast dat het paard terug is met nog twaalf paarden. Wat morgen gebeurt, weet niemand”. En de volgende dag gebeurde het dat de enige zoon van de oude man bij een poging om een van de nieuwe paarden tam te maken kwam te vallen en zijn benen brak. Weer kwamen alle dorpelingen bijeen en zeiden: “U had gelijk; je kunt het nooit weten. Het blijkt een ramp geweest te zijn. Het zou beter geweest zijn als het paard niet was teruggekomen. Nu is je zoon voor zijn hele leven kreupel”.

 De oude man zei: “Loop niet zo hard van stapel. Wacht maar eens af wat er gebeurt. Je kunt alleen maar zeggen dat mijn zoon zijn benen gebroken heeft, meer niet”. En twee weken later gebeurde het dat de overheid alle jonge mannen van het dorp liet wegvoeren omdat het land in oorlog was. Alleen de zoon van de oude man bleef achter, omdat ze met hem niets konden doen. Ze kwamen weer allemaal bij de oude man en zeiden: “Onze zonen zijn weg! Jij hebt tenminste je zoon nog. Hij mag dan wel kreupel zijn maar hij is er tenminste nog! Onze zonen zijn weg en de vijand is veel sterker. Ze zullen allemaal gedood worden. Als we oud worden hebben we niemand die voor ons zorgt en jij hebt altijd nog je zoon, die misschien nog wel geneest”.

 Maar de oude man zei: “Je kunt alleen maar vaststellen dat jullie zonen door de regering zijn opgeroepen. Mijn zoon is achtergebleven maar voor een conclusie is het nog te vroeg”.

 Stel alleen het feit vast. Zie niets als een vloek of als een zegen. Als je er geen uitleg aan geeft, zul je plotseling zien dat alles prachtig is.

 Als je bovenstaande richtlijnen kun integreren in je hart, het ook zo kunt voelen dan begrijp je dat je het leven niet kunt opsplitsen in alleen maar de mooie dingen.

Heelheid in jezelf creëer je door het leven in heelheid (volledigheid) te accepteren.

Zolang er nog onrust en spanning in jouw geest of lichaam is, is dit een indicatie dat je nog stukjes van jezelf of het leven dient te accepteren. Het leven is nu eenmaal niet volmaakt, dus moeten we het onvolmaakte leven leren accepteren.