Verwachten

 Wie verwacht kan zich beschadigen.

Wie verwachtingen heeft over iets of iemand loopt het gevaar teleurgesteld te worden.

Verwachten is een dominante energie en een kwaliteit van het Ego.

Zonder dat je iets hebt uitgesproken ga je er vanuit dat die ander iets doet zoals jij het zou doen. Onbewust verplicht je, dwing je iets af bij de ander. Niemand is blij met een verplichting. In sommige gevallen zal die ander onbewust jouw verwachting vervullen (dan win je dit spelletje) of bewust jouw verwachting niet vervullen (dan word je gekwetst).

De verwachting van iemand voelt niet fijn aan en er kunnen drie dingen gebeuren:

De verwachting wordt onbewust of bewust vervuld:

1) Je zit in de slachtofferrol en uit angst voldoe je onbewust aan de verplichting, want als je het niet doet volgt er kritiek. Angst voor kritiek, angst om niet lief gevonden te worden, angst om een conflict, angst om niet geaccepteerd te worden etc. Hoe vaak voldoe je aan het verwachtingspatroon van je ouders? Hoe vaak voldoe je aan het verwachtingspatroon van je collega of chef? Van je vrienden? Enz, enz. De mate van eigenliefde speelt hierbij een grote rol.

Verwachten is een soort manipulatie (onbewust of bewust). Wie manipuleert heeft last van zijn Ego. Wie zich laat manipuleren heeft eveneens last van zijn Ego want angst is een kwaliteit van het Ego. Angst weerhoudt je van eigenliefde als je over iets moet beslissen wat niet goed voelt. In voorafgaande voorbeelden cijfer je jezelf weg en vind je het vervullen van de behoefte van die ander belangrijker. Je kiest dus niet voor jezelf.

 2) Je kunt ook aan een verwachting voldoen en dit uit onvoorwaardelijke liefde doen voor die ander. Je hebt dan ook hier niet het probleem dat het niet goed voelt, dus geen last van innerlijke weerstand. In dit geval ben je geen slachtoffer. Deze reactie ontstaat niet van uit (de onbewuste) angst en is dus een bewuste actie.

De verwachting wordt bewust niet vervuld:

3) In het derde geval is er nog de bewuste kant van het verhaal. Je vervult bewust niet de verwachting omdat het niet goed voelt en je genoeg eigenliefde voelt om niet aan de “verplichting” te voldoen. Je vindt die ander niet belangrijker en je kiest voor jezelf. Je bent niet bang voor kritiek en je cijfert je niet weg. Je laat je niet “domineren”. Je bent vrij van angst en je laat je niet beroven van je eigen kracht. Je geeft geen energie weg. Mensen die geneigd zijn om in de valkuil (ad 1) te geraken zouden meer aandacht kunnen besteden aan eigenliefde.

Wie verwachtingen heeft over iets of iemand loopt het gevaar teleurgesteld te worden.

Aan een verwachting zit altijd al een uitkomst geplakt. Ons ratio (denken, ego) heeft al richtlijnen, in de vorm van waarden en normen, aan die uitkomst gegeven. Het gevaar is dat de gewenste situatie van ons brein niet overeenkomt met de werkelijkheid. We kunnen ons afvragen hoe realistisch is deze verwachting? Moeten we deze kaders van richtlijnen niet bijstellen? Hoe kwetsbaar zijn we als we oude waarden en normen niet bijstellen aan het moment, de waarheid van vandaag?

Voorbeeld:

We hadden/hebben allemaal wel een verwachting, een beeldvorming van hoe onze toekomstige partner zou moeten zijn. Meestal plakken we hier waarden en normen aan die we zelf belangrijk vinden of waar we zelf behoeften aan hebben. Stel dat ik die verwachting als volg inkader: deze partner moet betrouwbaar zijn, eerlijk, respectvol, monogaam, een mate van genegenheid en liefde kunnen geven enz., enz. Hoe kwetsbaar zijn we als de werkelijkheid anders is? Zijn we beledigd? Voelen we ons tekort gedaan? Hoe gaan we om met de werkelijkheid? Zijn we niet realistisch genoeg? Willen we de waarheid niet zien?

In de meeste gevallen voelen we innerlijk verzet, ongenoegen en het plan die ander wel eens even te willen veranderen is geboren. Kost wat het kost zullen we zijn/haar “instellingen” veranderen conform de gewenste richtlijnen. Dit is het bekende tafereel waarbij beiden vechten om gelijk. “De oorlog”is begonnen.

Wat we zouden kunnen doen is niet te veel verwachten.

Geef die uitkomst meer ruimte, laat de uitkomst open. We hebben allemaal een andere beleving van wat liefde is. We zijn niet met dezelfde opvoeders groot gebracht. We hebben allemaal andere situaties gehad. We hebben allemaal andere angsten ontwikkeld of last van andere blokkades. Wat voor de een gemakkelijk is kan voor de ander moeilijk zijn. We hebben er allemaal last van. Dus kunnen we best wat minder oordelen en verwachten. Laten we onszelf en de ander meer RUIMTE geven en ACCEPTEER de situatie zoals hij is. Onderzoek samen of apart in hoeverre je de richtlijnen of blokkades kunt verleggen. Check je eigen verwachtingen aan de realiteit. Liefde is niet in te kaderen, liefde is “een vorm” van acceptatie. Het is niet de situatie zelf die je uit evenwicht haalt maar jouw afwijzing, jouw verzet van wat werkelijk gebeurt. Kiezen voor een roze bril is geen optie.

Als je teveel verwacht en je verwachtingen niet realistisch zijn, zal je vaak worden gekwetst en is het leven voor jou een grote teleurstelling. Dit is dan ook een situatie waarvan jezelf de schepper bent. Het leven is nou eenmaal niet volmaakt. Het leven bestaat uit tegenstellingen. Zolang je kiest voor alleen dat ene blijft het andere op je pad komen.

 Ik wens je veel groei en een realistische kijk op het leven.